Linja ajrore thotë 'jo' për të ndihmuar tetraplegjikët

Një tetraplegjik i Christchurch po detyrohet të paguajë mijëra dollarë për një kujdestar gjatë fluturimit sepse stafi i Air New Zealand nuk mund ta ndihmojë atë në vendin e tij.

Alan Pullar tha që ai duhej të paguante për një kujdestar për të fluturuar në Shtetet e Bashkuara me të dhe gruan e tij muajin tjetër sepse Air New Zealand nuk do të siguronte staf për ta ngritur brenda dhe jashtë vendit të tij.

Një tetraplegjik i Christchurch po detyrohet të paguajë mijëra dollarë për një kujdestar gjatë fluturimit sepse stafi i Air New Zealand nuk mund ta ndihmojë atë në vendin e tij.

Alan Pullar tha që ai duhej të paguante për një kujdestar për të fluturuar në Shtetet e Bashkuara me të dhe gruan e tij muajin tjetër sepse Air New Zealand nuk do të siguronte staf për ta ngritur brenda dhe jashtë vendit të tij.

Pullar, 62 vjeç, ka qenë në një karrocë që kur ai theu qafën në një skrap rugbi kur ishte 20 vjeç.

Vajza e tij, Jess, do të diplomohet në Kolegjin Boston muajin tjetër. Ai dhe gruaja Barbara planifikuan një udhëtim në SH.B.A. për ta parë atë, por ai duhej të shkurtohej për shkak të shpenzimeve shtesë për të marrë një kujdestar.

Pullar kishte fluturuar me Singapore Airlines dhe disa linja ajrore evropiane pa asnjë problem. Karroca e tij me rrota nuk mund të binte në korridoret e avionëve, por ose stafi i linjës ajrore ose zjarrfikësit e aeroportit ishin rregulluar për ta ngritur në vendin e tij, tha ai.

Air New Zealand dhe Qantas, që të dy me fluturime direkte në SH.B.A., kishin refuzuar të ofronin shërbimin për klientët me aftësi të kufizuara.

"Ashtë një gjë e thjeshtë, por është një çështje dhe është një çështje e shtrenjtë," tha Pullar. “Unë thjesht e dua këtë për të tjerët. Unë kam mundësi të marr një kujdestar, por shumë njerëz nuk munden dhe për dy javë janë shumë para ”.

Ishte e bezdisshme që miliona dollarë u shpenzuan për autobusë të gjunjëzuar, rampa të karrocave dhe tualete për personat me aftësi të kufizuara, por diçka kaq e thjeshtë nuk mund të zgjidhej, tha ai.

"Ne duhet të kemi të drejtën për të udhëtuar, veçanërisht në kompaninë tonë ajrore", tha Pullar.

Sapo në aeroplan ai nuk kishte nevojë për pajisje tualeti ose ndihmë shtesë, kështu që nuk kishte nevojë për një kujdestar që të ishte me të.

Barbara Pullar tha se pagesa për një person shtesë për të shkuar në udhëtim do të thoshte se çifti nuk do të ishte në gjendje të bënte gjëra të tjera që kishin planifikuar këtë vit.

"Justshtë thjesht një gjë tjetër me të cilën duhet të luftosh sepse je invalid", tha ajo.

Vajza tjetër e tyre, Emily, jetonte në Auckland por ata nuk ishin në gjendje të vizitonin për shkak të rregulloreve të linjës ajrore, tha ajo.

Ekzekutivi i komunikimeve i Air New Zealand Andrea Dale tha se politika e linjës ajrore ishte "synuar të minimizonte rrezikun e dëmtimit të stafit dhe klientëve përmes ngritjes manuale".

"Për klientët që udhëtojnë ndërkombëtarisht, një person mbështetës kërkohet të shoqërojë dikë që nuk është në gjendje të vetë-transferohet në ose nga vendi i tyre dhe i cili kërkon një ngritje manuale," tha ajo.

"Ky person mbështetës kërkohet për njohjen e kohës më të gjatë të fluturimit dhe mbështetjen shtesë personale që mund të kërkohet gjatë fluturimit si për nevojat personale ashtu edhe për çdo emergjencë të mundshme të avionit që do të kërkonte evakuim."

sende.co.nz

Rreth Autorit

Avatari i Linda Hohnholz

Linda Hohnholz

Kryeredaktor për eTurboNews bazuar në selinë e eTN.

Shperndaje te...